அதில் மிக முக்கியமானது, வரலாற்று ரீதியாக தென்னிந்தியாவிலிருந்து வந்து கரையோரங்களில் குடியேறிய தமிழர்கள் மற்றும் திராவிட இனக்குழுக்கள், காலப்போக்கில் சிங்கள மொழியின் ஆதிக்கம் மற்றும் சமூகக் கட்டமைப்பின் காரணமாகத் தம்மைத் தாமே சிங்களவர்களாக மாற்றிக்கொண்ட நிகழ்வாகும்.
இந்த "உள்ளீர்ப்பு" (Assimilation) செயல்முறையே சிங்களவர் எண்ணிக்கை விரிவடைவதற்கு ஒரு முக்கிய காரணியாக அமைந்தது.
இலங்கையின் கரையோரப் பகுதிகள் புவியியல் ரீதியாக தென்னிந்தியாவிற்கு மிக அருகில் அமைந்துள்ளதால், பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாகவே தமிழகம் மற்றும் கேரளாவிலிருந்து மக்கள் இங்கு இடம்பெயர்ந்து வந்துள்ளனர்.
தொல்லியல் சான்றுகள் மற்றும் பண்டைய நூல்களின்படி, ஐரோப்பியர்கள் வருகைக்கு வெகு காலத்திற்கு முன்பே இலங்கையின் மேற்கு மற்றும் தெற்கு கரையோரங்களில் தென்னிந்திய கலாச்சாரத்தின் ஆதிக்கம் அதிகமாக இருந்தது.
ஆரம்ப காலத்தில் இங்கு வந்தவர்கள் தமிழ்ப் பேசுபவர்களாகவோ அல்லது திராவிட மொழிக்குடும்பத்தைச் சார்ந்தவர்களாகவோ இருந்தனர்.
சிங்கள சனத்தொகை அதிகரித்ததற்கான மிக முக்கிய காரணம் இயற்கையான பிறப்பு விகிதம் மட்டுமல்ல, மாறாக வெளியிலிருந்து வந்த திராவிடக் குடிகள் சிங்கள இனத்திற்குள் கரைந்து போனமையாகும்.
குறிப்பாக 13ஆம் நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு, வர்த்தகம், போர் மற்றும் கைத்தொழில் நிமித்தமாகத் தென்னிந்தியாவிலிருந்து பெருமளவானோர் வந்திறங்கினர்.
இவர்கள் காலப்போக்கில் சிங்கள சமூகக் கட்டமைப்பிற்குள் மூன்று முக்கிய சமூகங்களாக (Castes) உருவெடுத்தனர்.
முதலாவது கராவ (Karava) என்ற சாதியினர்,
இவர்கள் போர்த்துகீசியர் காலத்திற்கு முன்பிருந்தே தென்னிந்தியாவிலிருந்து (குறிப்பாகத் தமிழகத்தின் சோழ மண்டலக் கடற்கரை மற்றும் கேரளாவிலிருந்து) போர்வீரர்களாகவும் கடற்படையினராகவும் வந்தவர்கள்.
ஆரம்பத்தில் தமிழ்ப் பேசிய இவர்கள், சிங்கள அரசர்களுக்குச் சேவையாற்றி, பௌத்தத்தைத் தழுவி, காலப்போக்கில் தம்மைச் சிங்களவர்களாக அடையாளப்படுத்திக் கொண்டனர்.
இரண்டாவது சலகம (Salagama) என்ற சாதியினர்.
இவர்கள் கேரளாவிலிருந்து கறுவாப்பட்டை உரித்தல் மற்றும் நெசவுத் தொழில் நிமித்தம் வந்த நம்பூதிரி அல்லது சாலியர் சமூகத்தினராகக் கருதப்படுகிறார்கள். இவர்களும் சிங்கள மொழியை ஏற்றுக்கொண்டு சிங்களச் சமூகத்தின் அங்கமாயினர்.
மூன்றாவது துராவ (Durava) என்ற சாதியினர்.
தென்னிந்தியாவிலிருந்து கள்ளுத் இறக்குதல் மற்றும் விவசாய கூலிகளாக வந்த இவர்கள், தெற்கு கரையோரங்களில் குடியேறிச் சிங்களவர்களாக மாறினர்.
இந்த மூன்று சமூகங்களும் இன்று சிங்கள சனத்தொகையில் கணிசமான பங்கை வகிக்கின்றன.
இவர்களது மூதாதையர்கள் தமிழர்களாகவோ அல்லது மலையாளிகளாகவோ இருந்தனர் என்பது வரலாற்றுத் தரவாகும்.
கரையோரத் தமிழர்கள் சிங்களவர்களாக மாறுவதைத் துரிதப்படுத்தியதில் பௌத்த மதமும், சிங்கள மொழியும் முக்கிய பங்கு வகித்தன.
தென்னிந்தியாவிலிருந்து வந்த இந்து சமயத்தவர்கள் அல்லது நாட்டுப்புறத் தெய்வங்களை வழிபட்டவர்கள், சிங்கள மன்னர்களின் ஆதரவைப் பெறுவதற்கும், சமூகத்தில் உயர் அந்தஸ்தைப் பெறுவதற்கும் பௌத்த மதத்தைத் தழுவினர்.
மதம் மாறியவுடன் மொழியும் மாறியது. ஆனால் இவர்கள் இன்றும் இந்து தெய்வங்களை வழிபடுவதை காணலாம்.
சிங்கள மொழியிலேயே தமிழின் தாக்கம் மிக அதிகமாக இருப்பதைக் காணலாம். சிங்களத்தில் உறவுமுறைச் சொற்களான 'அம்மா' (Amma), 'தாத்தா' (Thatha/Aththa), 'அக்கா' (Akka) போன்றவை தமிழிலிருந்து அப்படியே பெறப்பட்டவை.
இது இரு இனங்களுக்கும் இடையிலான நெருங்கிய தொடர்பையும், தமிழர்கள் பெருமளவில் சிங்கள மொழிக்குள் கலந்ததையும் காட்டுகிறது.
இந்த வரலாற்று மாற்றத்தின் எச்சங்களை இன்றும் நாம் காண முடியும்.
உதாரணமாக,
நீர்கொழும்பு (Negombo) மற்றும் சிலாபம் (Chilaw) போன்ற மேற்கு கரையோரப் பகுதிகளில் வாழும் கத்தோலிக்கக் கராவ சமூகத்தினர் இதற்குச் சிறந்த சான்றாவர்.
இவர்களில் பலர் இன்றும் வீடுகளில் தமிழைத் தாய்மொழியாகப் பேசுகின்றனர் (இது "நீர்கொழும்புத் தமிழ்" என்ற தனித்துவமான வட்டார வழக்காக உள்ளது).ஆனால், பொதுவெளியில் இவர்கள் தம்மைச் சிங்களவர்களாகவே அடையாளப்படுத்திக் கொள்கின்றனர்.
இவர்கள் இருமொழிகளையும் (Bilingual) சரளமாகப் பேசக்கூடியவர்களாக இருப்பினும், அரசியல் மற்றும் சமூக ரீதியாகச் சிங்கள அடையாளத்தையே முன்னிறுத்துகின்றனர்.
இதுவே கடந்த காலங்களில் கரையோரம் முழுவதும் நிகழ்ந்த மாற்றத்தின் நேரடி சாட்சியாகும்.
இலங்கையில் சிங்களவர்களின் எண்ணிக்கை பல்கிப் பெருகியதற்கு, ஆதிக்குடிகளான தமிழர்கள் மற்றும் பிற்காலத்தில் வந்தேறிய தென்னிந்தியர்கள், சிங்கள மொழியின் மற்றும் கலாச்சாரத்தின் ஈர்ப்பினால் தம்மைச் சிங்களவர்களாக மாற்றிக்கொண்டதே முக்கிய காரணமாகும்.
கரையோரங்களில் வாழ்ந்த தமிழர்கள், தமது தனித்துவமான அடையாளத்தைத் தக்கவைப்பதை விட, பெரும்பான்மைச் சமூகத்துடன் இணைவதையே காலத்தின் தேவையாகக் கருதினர்.
இதன் விளைவாகவே, இன்று நாம் காணும் சிங்களப் பெரும்பான்மை சனத்தொகை உருவானது.
முகிந்தன் துரைராஜசிங்கம்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக